Sinek Sorunu ve Halkçı Belediyecilik: Bilimsel ve Toplumcu Bir Yaklaşım Neden Şart?

Sinek Sorunu ve Halkçı Belediyecilik: Bilimsel ve Toplumcu Bir Yaklaşım Neden Şart?

Edremit’te yaz aylarının yakıcı sıcağıyla birlikte gelen sinek ve haşere sorunu, yalnızca mevsimsel bir şikâyet değil; kent yönetiminin yapısal eksikliklerini görünür kılan bir alarmdır. Bu türden sorunlar, sadece ilaçlama araçlarıyla ya da geçici tedbirlerle değil, ancak halkçı, bilimsel ve bütüncül bir yaklaşımla çözülebilir. Çünkü sinek sorunu, altyapı eksikliğinden çevre kirliliğine, halk sağlığından yönetişime kadar geniş bir yelpazenin sonucudur.

Halkçı bir belediye için çözüm, önce sorunu bütün yönleriyle tanımaktan geçer. Sineklerin rastgele değil, belirli alanlarda ve koşullarda yoğunlaştığı bilinir. Bu nedenle ilk adım, yerel ekosistemin haritalanması ve sineklerin üreme alanlarının bilimsel verilerle tespit edilmesidir. Zeytinli Deresi çevresi, fosseptik kuyuları, açıkta akan kanalizasyon hatları, durgun su birikintileri ve atık yığınları gibi bölgeler sürekli izlemeye alınmalı; bu alanlarda ilaçlamadan önce önleyici çalışmalar yapılmalıdır.

Ancak sineklerle mücadelede sadece kimyasal ilaçlara güvenmek, kısa vadede çözüm gibi görünse de hem çevreye hem de insan sağlığına zarar verir. Halkçı belediyecilik burada devreye girer: Doğaya zarar vermeyen biyolojik mücadele yöntemlerini tercih eder. Sivrisinek larvalarını hedef alan doğal bakteriler kullanılır, bu bakteriler diğer canlılara zarar vermez. Doğal dengeyi gözeten bu yöntem, uzun vadede daha etkili ve sürdürülebilirdir.

Altyapı ise işin bel kemiğidir. Edremit’in birçok bölgesinde hâlâ çağdışı kanalizasyon sistemleri, çalışmayan arıtma tesisleri ve kontrolsüz fosseptik sistemleri mevcut. Bunlar yalnızca sineklerin değil, salgın hastalıkların da kaynağı olabilir. Bir halk belediyesi, tüm bu altyapıyı ivedilikle elden geçirir; arıtma tesislerini işler hale getirir, açıkta akan kanalizasyon sistemlerini kapatır, denetimleri sıklaştırır. Kentin çevre düzenlemesiyle ilgili şikayetleri “mevsimsel” diyerek geçiştirmez; çünkü her sinek, yönetilmeyen bir kentsel sorun anlamına gelir.

Halkın katılımı da bu mücadelenin ayrılmaz bir parçasıdır. Çünkü sinek sorununu yalnızca belediye ekiplerinin çözmesi mümkün değildir; yurttaşların da sürece bilinçli biçimde dahil edilmesi gerekir. Bunun için mahalle bazında çevre-sağlık komiteleri kurulabilir, mobil uygulamalar ve web sistemleri üzerinden vatandaş şikâyetleri hızlıca toplanabilir. Belediyenin hangi gün, nerede ilaçlama yapacağı, hangi bölgelere öncelik verildiği halka açık biçimde paylaşılmalı, her müdahale ölçülmeli ve sonuçları denetlenmelidir.

Eğitim, bu sürecin tamamlayıcı unsurudur. Yurttaşlar açıkta su bırakmama, atıkları doğru şekilde bertaraf etme, ev içi ve bahçe hijyenine dikkat etme konusunda bilgilendirilmelidir. Okullarda, mahalle evlerinde, pazar yerlerinde sinekle mücadele sadece belediye görevlilerine değil, herkese anlatılmalı; bu sorun toplumsal bir farkındalık meselesine dönüştürülmelidir.

Sonuç olarak sinek sorunu, belediyeciliğin niteliğini gösteren barometrelerden biridir. Halkçı bir yönetim, bu sorunu ilaçlama araçlarına havale etmez; bilimsel yöntemleri, altyapı reformunu, doğa dostu politikaları ve halkla birlikte yönetim anlayışını temel alarak çözer. Edremit’in sokaklarında sinekler değil, çözüm için çalışan bir halk iradesi dolaşmalıdır. Ancak Edremit'in mevcut belediyeciliğinde bu anlayışı görmek mümkün değil.